Overgave

Ik vraag mij af vandaag, wanneer God ons leidt tot een leven van volkomen overgave en dienst aan Hem, of onze geest dan niet af en toe in opstand komt, zodat we ons afvragen of wij werkelijk lammeren zijn, ziet u. Een lam is gehoorzaam. Een lam is zelfopofferend en het maakt geen aanspraak op wat van hem zelf is. U kunt het neerleggen en zijn wol afscheren (dat is het enige wat het heeft), het zal er nooit iets tegen inbrengen, het offert gewoon alles wat het heeft. Dat is een lam: het geeft alles, zichzelf en alles wat het heeft. En zo is ook een echte Christen. Als ze het zijn, dan offeren ze zichzelf op. Ze geven niets om deze wereld, maar geven alles wat ze hebben aan God. 

Wij zijn geneigd zó te zijn: “Er is iets wat wíj moeten doen.” We voelen dat, dat wij er ook iets aan moeten doen. U hebt er wel iets mee te maken, dat is uw overgave van uw eigen wil, uw eigen denkbeeld, aan de wil en gedachte van God Almachtig, en het is volbracht. Dat is alles. Neem gewoon Zijn belofte, denk aan niets anders. Wandel daarbij en God doet de rest.

Iemand zou een ogenblik z'n hand kunnen opsteken. U zegt: “Wat verschil maakt het uit, broeder Branham?” Het verschil tussen dood en leven. Als die hand zo omhoog ging en u meende dat werkelijk, is er Iets bij u. Wat is het? Het is dat licht waarover ik spreek. Dat is het licht dat u zegt: “Ik ben verkeerd. Er is 'wereld' in mij. Ik wil het niet meer. Ik zal mijn handen opsteken.” Dat is een getuigenis. Bedenk eens, weet u wat een opgestoken hand is? In elke taal onder de hemel betekent een opgeheven hand overgave, een teken van overgave. Wanneer u uw handen opsteekt ‑ bij welk leger ook ‑ overal waar u uw hand opsteekt is het een internationaal teken van overgave.