Wereldregering

Let op die naam Laodicéa, “de rechten van de mens” of, “recht der volkeren”. Is er ooit een tijdperk geweest als het tijdperk van de gemeente van de twintigste eeuw, dat ALLE naties heeft zien opkomen en gelijkheid zien eisen, zowel in sociaal als in financieel opzicht? Dit is de eeuw van het communisme, waarin wordt verondersteld, dat alle mensen gelijk zijn, hoewel dit slechts in theorie zo is. Dit is de eeuw van de politieke partijen, die zich de naam geven van Christen Democraten, Christen Socialisten, Christen Federatie voor gelijke rechten, enzovoort. Volgens onze vrijzinnige theologen was Jezus een socialist en de eerste gemeente onder leiding van de Heilige Geest beoefende volgens hen het socialisme en zodoende behoren wij tegenwoordig hetzelfde te doen.

Toen de ouden Laodicéa tot hoofdstad kozen, zag dit vooruit op de ene wereldregering, welke wij thans aan het opbouwen zijn. Als we bedenken, dat die stad het centrum was van een grote kerkvergadering, dan zien wij, in wat zich momenteel afspeelt, de oecumenische beweging getypeerd, waarin wij zeer spoedig alle zogenaamde Christenen tezamen zullen zien komen. Voorzeker, kerk en staat, godsdienst en politiek, groeien naar elkaar toe. Het onkruid wordt bijeengebonden. De tarwe zal spoedig gereed zijn voor de schuur.

Het was een door aardbevingen geteisterde stad, aardbevingen van een dusdanige omvang dat ze tenslotte haar ondergang hebben veroorzaakt. Dit tijdperk zal daarin eindigen, dat God de gehele aarde zal doen schudden, allen die afgedwaald zijn en liefdebanden hebben aangeknoopt met de oude hoer. Niet alleen zullen de wereldsystemen uiteenvallen, maar de aarde zal zelf geschud worden en daarna vernieuwd worden voor het duizendjarig vrederijk van Christus.

De stad was rijk, door de geschenken der rijken en haar cultuur floreerde. De wetenschap had er de overhand. En zo is het ook in onze tijd gesteld. De kerken zijn rijk. De aanbidding is schoon en formeel, maar toch koud en doods. De cultuur en het onderwijs heeft de plaats ingenomen van het door de Heilige Geest geïnspireerde Woord en het geloof heeft moeten wijken voor de wetenschap, zodat de mens het slachtoffer van het materialisme is geworden.
In ieder opzicht vindt men het oude Laodicéa herboren in het tijdperk van de twintigste eeuw. Mogen zij die door de genade van God een oor hebben, horen en uitgaan van haar opdat zij geen deel zullen hebben aan haar zonden en het oordeel dat daaruit voortvloeit.